Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Duo Reges: constructio interrete.

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Quae cum dixissem, Habeo, inquit Torquatus, ad quos ista
referam, et, quamquam aliquid ipse poteram, tamen invenire
malo paratiores.

Bork: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Moriatur, inquit.: Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Efficiens dici potest.: Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Bork: Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Idemne, quod iucunde?

Quo tandem modo? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Bork
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset.
Suo enim quisque studio maxime ducitur.

Memini vero, inquam;

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Ad eos igitur converte te, quaeso.

Et tamen quid attinet luxuriosis ullam exceptionem dari aut fingere aliquos, qui, cum luxuriose viverent, a summo philosopho non reprehenderentur eo nomine dumtaxat, cetera caverent?

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.