Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. De quibus cupio scire quid sentias. Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quod iam a me expectare noli. Et nemo nimium beatus est; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Scaevolam M.: Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Bork: Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Cur iustitia laudatur?: An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

Graece donan, Latine voluptatem vocant. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Quae quidem adhuc peregrinari Romae videbatur nec offerre
sese nostris sermonibus, et ista maxime propter limatam
quandam et rerum et verborum tenuitatem.

Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis
videre soleat quae res agatur.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.

Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Illa tamen simplicia, vestra versuta. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Age sane, inquam.