Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Duo Reges: constructio interrete. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
Bork

Bork: Quippe: habes enim a rhetoribus;
Bork: Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
Avaritiamne minuis?: Concinnus deinde et elegans huius, Aristo, sed ea, quae desideratur, a magno philosopho, gravitas, in eo non fuit;
Bork: Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Quid de Pythagora?: Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione
dignum amaverunt.

Ius autem, quod ita dici appellarique possit, id esse
natura, alienumque esse a sapiente non modo iniuriam cui
facere, verum etiam nocere.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Age, inquies, ista parva sunt.

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Recte, inquit, intellegis. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Polycratem Samium felicem appellabant. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Suo genere perveniant ad extremum;