Esse enim, nisi eris, non potes.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Duo Reges: constructio interrete. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Primum quid tu dicis breve? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Nulla erit controversia.: Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Bork: Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. At multis se probavit. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.

Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.

An tu me de L. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Quid me istud rogas? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.

Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari.
Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Omne enim animal, simul et ortum est, se ipsum et omnes
partes suas diligit duasque, quae maximae sunt, in primis
amplectitur, animum et corpus, deinde utriusque partes.

Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane
commode verbis depingere solebat.

Ergo in hac ratione tota de maximis fere rebus Stoici illos secuti sunt, ut et deos esse et quattuor ex rebus omnia constare dicerent.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;